A w noc (wiersz)

a w noc 

rozpalony śnieg 

zawiewa przez tory

porzucone wagony

a nad nimi wrony

czarne koperty 

bez treści 

zatoczyły krąg 

nad rzeką 

pan srebrny 

jak księżyc

poi konia —

biały jego grzbiet 

nad rzeką 

pan srebrny 

jak księżyc 

w galopie cień 

i patrzy przed siebie 

i patrzy gdzieś

i nikt nie wie dokąd tak gna

pan srebrny jak księżyc 

zimna mgła 

z nozdrzy konia 

mrozi wiatr —

milczą drzewa 

i twoje skrzypce