Płomień nad Ukrainą (wiersz)

Sonet

Nad Ukrainą mrowie smug ognistych,

Miecz Damoklesa czyha, car szaleństwa        

Wymazał z jaźni ślady człowieczeństwa, 

Zasiadł na tronie w galerii przeklętych. 

Puszkę Pandory sam tyran otworzył,

Swym okrucieństwem wstrząsnął całym światem.

Trudno jest wygrać z rosyjskim Goliatem.

Skłócił rodziny, narody podburzył. 

Błądzą tłumami za nim smętne dusze 

Dzieci marzących o żołnierskiej sławie. 

Znowu śmiertelne salwy ślą katiusze.

Łży propaganda, prawdy nikt nie powie. *

Niechże go nęka nieumarłych klątwa!

Wcześniej czy później świat się wszystko dowie

.* Prawda jest zawsze pierwszą ofiarą wojen i wszelkich konfliktów.