Tęsknoty głos (wiersz)

Sonet

Na pustej plaży cisza, zamilkł już letni gwar,

Z poszumem fal się niesie mew ironiczny śmiech,  

A z wiatrem odpłynęły dążąc do swojskich strzech

Z marzeń utkane chwile, miłosnych przeżyć czar.

Za widnokręgiem słońce odblaskiem żegna dzień,

Purpurą barwi niebo na znak tych wzniosłych chwil.

Czuję zapach twych włosów, choć dzieli nas sto mil,

W lustrzanej tafli widzę w rytm fal tańczący cień. 

Na piasku piszę listy, pełne miłosnych słów,

Wyślę białym obłokiem prosto do twoich rąk.

Z muszli złożę twe imię, skryję wśród miękkich mchów,

Z pocałunkiem położę czerwonej róży pąk.

Miłością zniewolony odnajdę cię wśród snów;  

Może następnym latem spotkamy się wśród łąk.