Letnia miłość (wiersz)

Sonet

Tęsknoty strumień wylewam dziś łzami,

Fale goryczy dręczą serce moje,

Gwiazda nadziei w mrocznych myślach płonie;

Tak pięknie było całe lato z nami.

Słońca promienie muskały w uśmiechu

Miłość pojoną falą namiętności,

Jak ptak w przestworzach pełnej ulotności, 

wolną, zachłanną w każdym jej oddechu.

Tęsknota duszy jak cień nieustanny

Goni wspomnienia ust zniewalających,   

Wraz z letnim wiatrem uleciał sen barwny;

Pozostał posmak tamtych chwil astralnych, 

Twój podarunek - oczu blask figlarny,

Jak letnia miłość - ślad tych dni upalnych.