Sobie(Samemu) (wiersz)

hm. nie wiem co myśleć. z jednej strony mi się podoba, zwłaszcza ostatnia strofa i ten dwuwers,a z drugiej czegoś mi tu brak. ale ogólnie wrażenie dobre.

:) odwaga:)

no i się nie zmieniaj ja poproszę, nawet jak chłodem zawieje:)

podoba mi się ta kocia symbolika, własne ścieżki i wyprężony grzbiet. ale wydaje mi się,że bez ostatniego wersu byłoby lepiej.

Deszczowy kot - taka mnie naszła myśl, 'tom-waitsowska' ; )
Ciekawie opisałeś. Puenta szczególnie zauroczyła.

Jak dla mnie pierwsze dwa wersy karkołomne. Nie ma ani ciągłości, ani nie jest to wyliczenie, w dodatku ten rym. Kojarzy mi się to trochę z tekstem piosenki.

Potem jest lepiej, wyrzuciłabym jednak słowo "swe". Nie jest tu ono, jak dla mnie, do niczego potrzebne.

Trzecia strofa nie bardzo mi się podoba. Szczególnie dwa ostatnie wersy, które znów się rymują, a poza tym zalatują banałem.

Reasumując, myślę, że możnaby tu trochę bardziej popracować nad pilnowaniem słowa. No i wyrzucić ten ostatni wers.

pierwsza strofka byłoby super, gdybys pociągnął w tym klimacie dalej . niestety - następne to juz całkiem inny film , a że współgraja ze soba to pierwsza(przez swój rytm i rym ) zaczyna nie pasować. niepotrzebne ,,swe,, w piątym. patrząc na całość - widzę ,że to jakby materiał wyjściowy na dwa różne wiersze. pierwsza i trzecia strofka - rytmiczna, prawie do śpiewania i druga z czwartą jako miniaturka.