Andrzej Cnotliwy tłumaczy sam siebie co w konsekwencji doprowadza do dziwnych nieporozumień i dopełnień (wiersz)

Andrzej Cnotliwy tłumaczy sam siebie co w konsekwencji doprowadza do dziwnych nieporozumień i dopełnień

*

trzy

pierwsze dni maja jako

świąteczne świetnie się

nadają do zadawania

niepotrzebnych pytań

trzeba wytłumaczyć decyzję

rodziców (imię) i pochodzenie

(nazwisko) ubrać

w przemyślaną całość

okoliczniki czasu przeszłego przypadki

zależne od chaosu myśli zamienić

pajęczynę bełkotów w

bezwzględnie dodatnią wartość stałą

funkcję odcinek prostej tradycji

rozwarty kąt możliwości ograniczyć

słowem

do ostrza jednoznaczności

punktu

*

Andrzej Cnotliwy rozbiera się zdejmuje

marynarkę znaczeń spodnie dźwięków

bieliznę liter i rozważa kulturowe

naleciałości skóry

próbuje założyć ubranie na ciała

obcych wszystko jednak za

nadto zwisa uwiera tworząc

odciski nieporozumień

język nie rozpoznaje drobnych

smaczków a przecież to kwestia

smaczku

*

Andrzej Cnotliwy chciałby nie nabierać

głębszego sensu wierzyć Staremu

Poecie w zużycie

słów

wystarczyłoby mu to co w kałuży

i tak nie umiałby tego wypić rozszyfrować

znaczeń odbić przecież można

się utopić

nawet w łyżce wody

głębia napawa lękiem Andrzeja

Cnotliwego te wszystkie nurty zdradliwe

prądy konteksty i nawiązania z vademecum

maturzysty

dużo słuszniej i bezpieczniej

byłoby napisać podręcznik

elementarz abc pływania ale

to zadanie dla znawców dla tych którzy

zawsze

wiedzą lepiej

Andrzej nie jest nawet Lwem

więc pisze wiersz

poemat buduje dach

basenu