Literatura

Sam (dramat)

jaca

Osoby:

CZYTACZ
CHWILA
POETA

Pokój. Światło z górnego peerelowskiego żyrandola. Beżowe, z lekka stare zasłony na brudnym oknie. Ściany czarno- białe, odpadający tynk. Na środku stół i 4 krzesła. Stół okrągły. Prz każdym miejscu szklanka, na środku popielniczka z „kryształu” i paczka Jin Lingów. Siedzą od okna: Poeta, dalej, odwrotnie do ruchu wskazówek zegara: Chwila i Czytacz. Tylko Chwila pali. Poeta ubrany we frak i sweter w romby, reszta- nieistotne. Przy krześle Poety Jim Beam. W tle Vivaldi- „Cztery pory roku”.


I.
CHWILA
Rozdawaj. Już czas.

POETA
Tak.

Pauza, rozdaje. Zaczyna od Chwili. Mówi pod nosem.

Im bardziej rozdaję, tym bardziej się boję.

CZYTACZ

Patrzy w karty


Kurwa, jak zawsze. Jak ty rozdajesz? Nie możesz mi dać chociaż pary dwójek? Czy to jest takie trudne, żeby raz zrobić tak, jak należy? Wy wszyscy jesteście z jednej suki zrodzeni. Banda zjadaczy chleba! Intelektualiści, co to nawet uszczelki zmienić nie potrafią. Weźcie wy się lepiej do roboty. Powinni was w obozach pozamykać. W sumie to szwaby najgłupsze nie były, wiedzieli jak sobie radzić z kurewstwem.

CHÓR
C! W! CWK! CWKS! LEGIA!

Czytacz wstaje i robi zikhajla.

CZYTACZ
Taaaaak. Za komuny to też było inaczej. By was spili, albo wpierdol i by się wam przynajmniej we łbach nie popierdoliło, a jak już to na własny użytek.

Poeta podnosi głowę i patrzy jak zbity pies.

Do Poety


I na co się kurwa gapisz lamusie?

Pauza

CHWILA
Nie zdoła wyrzec słowa, kto się nie boi Pana. Nie mam asa Poeto. Daj mi rękę.

Poeta wyciąga dłoń. Chwila „szkolną” linijką bije go po palcach do krwi.

Czy wiesz za co?


POETA
Tak.

Patrzy w karty. Dwa Asy, trzy damy. Zaczyna lekko łkać. Muzyka milknie i tak do końca.

CHÓR

Punkt odnaleźć usługowy to problem kilometrowy! Kto opiera się na własnym imperium, zaprawdę powiadam wam, nie zdoła się wyrzec. WIDZEW! WIDZEW! ŁÓDZKI WIDZEW! ŻYDOWSKIEJ KURWY NIENAWIDZĘ!

CHWILA
Nie ma już Boga. Czasem nie mam nawet ochoty patrzeć na brzemienne uśmiechy, które rozrywają szwy...

Do siebie.


a przy piersi pluszowa zabawka.

Wstaje.

Patrzcie, jak rozstępują się granice nieobecności! Pamiętam partię z Napoleonem. Płakał jak dziecko. Nawet Achilles. Tylko Judasz wygrał. As Pik wilgotny od krwi.

Siada. Do Poety.


Daj rękę Poeto!

Poeta wyciąga dłoń niepewnie. Chwila uderza linijką trzy razy.

Czy wiesz za co?

POETA
Tak.

Wymieniają karty

CHWILA
Sprawdzam

CZYTACZ
Para trójek

Patrzy na Poetę. Wściekły.

CHWILA
Trzy szóstki.

POETA
Dama kier, dama trefl, dama karo, as serce, As Pik

Dłonie poety umazane krwią. Poeta patrzy na dłonie ze smutkiem. Chwila wstaje, wychodzi. Pluje poecie pod nogi. Czytacz wstaje, wychodzi. Patrzy na Poetę spod byka.

CHÓR
Patrzcie o Wielcy Uczeni
Na grę zawrotną i zmienną
Głosy historii wnet bledną
Z wojen wracają nikczemni

Kurtyna


niczego sobie 2 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Jacek
Jacek 30 stycznia 2010, 13:36
Bardzo przepraszam za zapis, ale przy wklejaniu tekstu tabulatory się pokasowały i chyba nie da się tego naprawić ręcznie...mam nadzieję, że da się przeczytać.
Johannes Tussilago
Johannes Tussilago 2 lutego 2010, 20:43
Sam... nierozumiany przez swoją epokę (często jej nierozumiejący). Mający wielkie aspiracje, ale przegrywający ze słabościami bądź brakiem przystosowania się do czasów. Pragnący uwielbienia wielu, tych wielu mający za nic...

Ja tam, Jacku, nie lubię dramatów. Niemniej stworzyłeś ciekawy kawałek nawiązujący do klasyki z wyrazistymi sylwetkami, akcją wokół stolika do kart, ciekawie rozpisanymi didaskaliami. I As Pik. Historia w tle.

Jestem na tak i mam nadzieję, że lubiący dramaty też wypowiedzą się pod Twoim tekstem. I wydobędą z niego wiele więcej niż ja. Pozdrawiam.
Jacek
Jacek 2 lutego 2010, 20:45
Pozostaje mi podziękować :)
Kliner Ka.
Kliner Ka. 6 marca 2010, 04:43
Ciekawe choć nie nowe, ale popracowałeś, Johannes mniej więcej już zinterpretowała, a ja dodam: gdybyż poeta był gotów powiedzieć: ja to pierdolę, ja po pierwsze chcę być człowiekiem, gdyż artystą może być każdy. Pozdrawiam.
przysłano: 30 stycznia 2010 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca