pożegnanie (miniatura)

"gdzieś tam w środku

każdego z nas trumna zamknięta obraz twojego syna

zostawiłeś we mnie strach o wolność może to był prezent

na pierwszego ty wiesz czego ci życzę na wieki", w tym momencie całkiem na tak. Na początku , coś tam jeszcze , mały niedosyt.

"odnalazłeś swoje miejsce a jak wciąż się tułam jak dziecko" pierwsze jak powinno być chyba ja i od siebie wyrzuciłbym a i może zamiast jak drugiemu niczym
"każdego z nas trumna zamknięta obraz twojego syna" wyciąłbym z nas i twojego
"na pierwszego ty wiesz czego ci życzę na wieki" ty bym wywalił

tyle technicznych

co prawda przekaz nieskomplikowany, ale trafia do mnie. zostaje niedosyt, że to takie krótkie, ale nie liczy się ilość tylko jakość. jak dla mnie dzisiaj ci się udało.

Coś tu nie gra.

,,odnalazłeś swoje miejsce a jak wciąż się tułam jak dziecko'' - jak/jak - pierwsze chyba - ja
w drugiej zamiast ''szuka'' - szukam

pozmieniałam błędy, bardzo dziękuję.
nareszcie cię krystek zadowoliłam :P
Czuje się spełniona xD

cieszy mnie bardzo twoje spełnienie. spełniaj się więc dalej ;)

ja myślę, że mimo wszystko interpunkcja mogłaby tu wiele zdziałać, bo zrobił się wężyk pozlepiany z przerzutni. co za dużo, to niezdrowo. potrzebne w tej zbitej konstrukcji jakieś okno, przez które będzie można zajrzeć.

Dobrze się ten tłok czyta, choć można się trochę zgubić. Może Justyna dobrze gada z tą interpunkcją? Albo może jakoś rozdzielić, żeby te najciekawsze figury nie utonęły? Trumna zamknięta i strach o wolność - mocne!

"teraz tobie tylko wiatr i słońce bez zmartwień na przyszłość
odnalazłeś swoje miejsce ja wciąż się tułam jak dziecko
bez ojca szukam

w tłumie bliskiego gdzieś tam w środku każdego
trumna zamknięta obraz twojego syna
zostawiłeś we mnie strach o wolność może to był prezent

(...) pierwszego wiesz czego ci życzę na wieki"


ja.......................................................... ..........................tak

interpunkcja już jest. wydaje mi się, że jest lepiej, dzięki Justyna :)

Mithril dobrze skombinowałeś, jednak pozostawię w pierwotnej wersji, bo wydaje mi się bardziej obrazować to, co powinien. Jest bardzo osobisty. Pozdrawiam!

a ja właśnie bardziej na tak mam początek, mimo że w całym duży ładunek emocji, pięknie pokazanych przy okazji

zjadło moją mowę, więc do rzeczy: niekonsekwentna w interpunkcji jesteś.

"zmartwień na przyszłość,
Odnalazłeś swoje" -albo mała litera, albo kropka. twój wybór

"Odnalazłeś swoje miejsce ja wciąż się tułam jak dziecko" - po miejsce przecinek

"Wiesz czego ci życzę na wieki." tu też chyba(ale sprawdż po wiesz przecinek.

a ja cię tu pochwaliłem.....

piękny, prawdziwy