Czasy skończone! - historii już nie ma,
Tworzenie tylko w bezbrzeżnej otchłani.
Wiwat!... lecz czemuż to ogromne tema
Ludzie kształtami ras napiętnowani,
I usta mową zaprawne rozliczną,
I serca głoszą w kraj cieknące styczną?
O, nie skończona dziejów jeszcze praca,
Jak bryły w górę ciągnięcie ramieniem:
Umknij - a już ci znów na piersi wraca;
Przysiądź, a głowę zetrze ci brzemieniem...
O, nie skończona dziejów jeszcze praca,
Nie przepalony jeszcze glob sumieniem!...
Inne teksty autora
Norwid Cyprian Kamil
Norwid Cyprian Kamil
Norwid Cyprian Kamil
Norwid Cyprian Kamil
Norwid Cyprian Kamil
Norwid Cyprian Kamil
Norwid Cyprian Kamil
Norwid Cyprian Kamil
Norwid Cyprian Kamil
Norwid Cyprian Kamil
Norwid Cyprian Kamil
Norwid Cyprian Kamil
Norwid Cyprian Kamil
Norwid Cyprian Kamil