Na fujarce (wiersz klasyka)

Komużeś ty potrzebne,
Nieróbstwo moje śpiewne,
Słówka, zda się, konieczne -
Zbyteczne wy, zbyteczne.

Liryczne, ptasie nutki,
Po których wtór króciutki,
Rzucane po kryjomu -
Każdemu i nikomu.

Niewiele ich, niewiele,
Ale są czyste trele,
Niebędne, wiem, konieczne -
Światu nieużyteczne.

W drewienko liche dmucham,
Z rozpaczą nutek słucham...
Namawiam świat daremnie -
Obywa się beze mnie.