Literatura

Limba (wiersz klasyka)

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

 

 

 

Samotna limba szumi

    Na zboczu stromem,

U stóp jej czarna przepaść

    Zasłana złotem.

 

Wkoło się piętrzy granit

   Zimny, ponury,

Ponad nią wicher ciemne

   Ciemne przegania chmury.

 

W krąg otoczona taką

   Pustką okrutną,

Samotna limba szumi

   Bezdennie smutno...


przysłano: 5 marca 2010

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Inne teksty autora

Lubię, kiedy kobieta...
Kazimierz Przerwa - Tetmajer
tomik Nie wierzę w nic
Kazimierz Przerwa - Tetmajer
Podczas wiatru z Tatr
Kazimierz Przerwa - Tetmajer
Marsz zbójecki ze Skalnego Podhala
Kazimierz Przerwa- Tetmajer
Ja, kiedy usta
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
A kiedy będziesz moją żoną
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
"EVVIVA L´ARTE!"
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca