(Posąg "Noc" w Ogrodzie Letnim)
Nocy miła!
W gwiezdnej mantyli,
W ręku bezsenna sowa, żałobny mak.
Córko miła!
Myśmy cię ziemią okryli,
Myśmy chronili cię tak!
Puste teraz dionizowe czasze,
Łzą zachodzi miłości wzrok.
Tylko słychać nad miastem naszem
Strasznych sióstr twoich krok.
1942
tłum. Paweł Hertz
