Literatura

Me przygnębienie ma takie rozmiary... (wiersz klasyka)

Poezja włoska (XIII wiek)

CECCO ANGIOLIERI (1255/60-1311/13)

La mia malinconia è tanta e tale…

La mia malinconia è tanta e tale,
Ch’i’ non discredo che, s’egli ‘l sapesse
Un che mi fosse nemico mortale,
Che di me di pieta[de] non piangesse.

Quella, per cu’ m’aven, poco ne cale:
Ché·mmi potrebbe, sed ella volesse,
Guarir ‘n un punto di tutto ‘l mie male,
Sed ella pur “I’ t’odio” mi dicesse.

Ma quest’è la risposta che c’ho da·llei:
Ched ella no·mmi vòl né mal né bene,
E ched i’ vad’ a·ffar li fatti miei,

Ch’ella non cura s’i’ ho gioi’ e pene,
Men ch’una paglia che·lle va tra’ piei.
Mal grado n’abbi’ Amor, ch’a·lle’ mi diène.

Me przygnębienie ma takie rozmiary…

Me przygnębienie ma takie rozmiary,
Że gdyby znał je mój wróg, ten syn pieski,
Który od czci mnie odsądza i wiary,
Nie uroniłby nade mną ni łezki.

Ta zaś, przez którą jestem w poniewierce,
Mało dba o to, chociaż, gdyby chciała,
Mogłaby migiem uleczyć me serce,
Gdyby mi tylko „idź precz” powiedziała.

A to odpowiedź moja dla niej cała:
Odchodzę w swoich pogrążyć się sprawach,
Skoro jej jestem całkiem obojętny,

Skoro nie baczy, czym wesół, czy smętny,
I mniej dlań znaczę niż pożółkła trawa.
Przeklęta Miłość, co jej mnie oddała.

przełożył Maciej Froński

przysłano: 5 marca 2010

Poezja włoska (XIII wiek)

Inne teksty autora

To do was, coście nogę dali z pola...
Poezja włoska (XIII wiek)
Pani, przez Was to zawodzę i płaczę...
Poezja włoska (XIII wiek)
Panie Jakubie, sąsiadeczko rada...
Poezja włoska (XIII wiek)
Pragnę prawdziwie wysławić mą panią...
Poezja włoska (XIII wiek)
Rozmowa
Poezja włoska (XIII wiek)
Serca mego radości...
Poezja włoska (XIII wiek)
Serdecznie kochać nigdy mi ochota...
Poezja włoska (XIII wiek)
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca