szanujmy Stokrotki (wiersz)

brakuje mi "o!" na początku, byłoby jeszcze śmieszniej (tylko żeby nie było znowu że "o" jest a ja go nie widzę :P )

" tyle tu nożycorękich" - tylu- byłoby poprawniej

Po przebrnięciu z trudnością przez pierwszą , jakże
górnolotną , strofę , stwierdzam , że dalszy tekst ratuje sytuację .
Tyle że gubisz wątek , zakręciły Cię pieprze i groszki , nijak mi się to ma do tytułu i początkowego przesłania .
(wiersz niczego sobie , ale nie mogę Ci tego przecież powiedzieć )

za dedykację dziękuję :)

co ty z tym gorszkiem....

a ja bym chciała zobaczyć tu dialog ze stokrotką:))
oceniam na niczego sobie

groszek to groszek elektryczna . z Toba to jak grochem o ścianę :) no Enge - szkoda ,że nie słyszałaś . ew. musi byc tyle . nie traktuję tych istot jak ludzi .

mama też tak zawsze mówiła :)

poprzedni bardziej dla mnie. tym razem bez porywów.
niby ładnie i takie tam...niemniej ja ton bardziej prozowany Twojego autorstwa biorę..tam się coś dzieje...coś co zatrzymać potrafi.


Szanujmy Stokrotki


Stokrotko
w fioletach zaginiona
jakże uchowałaś się na tym rabacie
genetycznie modyfikowanych fiołków
wszędzie wszak podstęp się czai
tyle tu nożycorękich
nieprzepuszczającychżadnejszarejnaturalnej
a czy Ty widzisz jak one to lubią ?


dziwisz się
i na szali stawiasz pieprzu ziarenko przeciw
pięciu korcom muzyki
różowe szkiełko się stłukło a świat
widziany przez gołe druciki
z samych dziur jest zbudowany


milcz muzyczko
sepiowe fotografie zatykają uszy
i jakaż tu różnica
w tych ścianach obrzucanych
groszkiem

go lubie:)

Ech...Ty Stokrotko! A jednak się uchowałeś. Oby inni też nie dali się zadeptać w tym globalnym "wyścigu szczurów" (jak ja nie lubię tego określenia!) Nie deptać Stokrotek!!!

mnie sie podoba, kazda z trzech zwrotek ma cos ciekawego, a stokrotki to moje ulubione nakropeczki w biale:) mienia sie cudnie rozwiac sie w trawie, niewinne i zwinne...
pozdrawiam jakby cuuus:)