...ostatni zamknie drzwi... (wiersz)

oderwanymi od kikutów przedwczorajszych
fajne, ale za długie jak dla mnie, skrócić i utrafić w sedno ;p.
a jutro nie rodzi się wschodem Księżyca, lecz
zawiśnie strzeże każdego oddechu,
zawiśnie?
reszta-mmmmmmmmmm.

zawiśnie czyli z zawiscią elektryczna ! paniała ?? :)

no a moze....hmm.....zawistnie jakby bylo?
bo tak to sie z zawisnieciem kojarzy.z wiszeniem takim.
a co tak smutno?
no czemu tak?
czy sie mi zdaje jedynie?hm?

a więc potrafisz Pan i wiersze pisać , nie tylko prozę poetycką :P
szkoda ześ poprawił to wieszanie , poznęcałbym się chętnie na tą wpadką .

no ja jak ciele. zawistnie byłoby lepiej- o to mi chodziło - -''

tylko kikuty bym wywaliła i cząsteczki zamieniłabym na cząstki , reszta na poziomie , ale bez zachwytu . I chyba jak elektryczny - widziałabym ten tekst w miniaturce , pomyśl nad tym.

Czy przeszłość wczorajsza to celowy paradoks? Jakoś tak dziwnie brzmi, bo przeszłość zawsze jest jak wczorajszy chleb - czerstwa albo nawet już nadpsuta. I dlaczego księżyc z wielkiej litery? Stosujesz jako nazwę własną? Zupełnie nie rozumiem tej pisowni przy Aniele.
Oceniam na wartościowy.
Proszę o wyjaśnienie... niepokrętne ;)

przeszłość może być Droga Beato zarówno wczorajsza jak i dzisiejsza. może być też jutrzejsza. wszak poezja dopuszcza takie rozwiązanie. Księżyc i Anioła traktuję w tym tekście z wyjątkową atencją . stąd wielkie litery. jest jeszcze coś co kazało mi tak napisać , ale to juz sprawa bardzo osobista .

No dobrze, nie będę strzec. Odwieszam. Proszę, niech żyje sobie własnym życiem :)