* * * (wiersz)

adria

twoje usta przypomniały wszystko

po dozwolonej fioletowej godzinie

oczy biegały po gałęziach

łzy myły nogi brzozy

gdy zrobiliśmy to tam gdzie nie było

można. i wiersz. najpierw na brzozie

potem w kamieniu wyryty

miał przetrwać

nie przetrwał

Dodaj do ulubionych

Tweetnij

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się

Marek Dunat 15 grudnia 2007, 13:05

ładnie poprowadziłaś .nie przegadałaś , zaciekawiłaś.

ew 17 grudnia 2007, 11:14

"łzy myły nogi brzozy" - okropny wers , łzami zalewanie zawsze kiczowato brzmi. Poza tym ładnie poprowadzone poprzez fioletową godzinę , niedozwolenie aż do przemijania .

wocemir 19 grudnia 2007, 21:54

Z początku jakoś (dwa pierwsze wersy) mnie nie zachwyciły. Potem poszło jak z płatka, ciurkiem przeczytałem. Fajny klimat to stwarza, choć krótkie.......jakby rzekł niejaki Urukhai: Jest wiersz.

Pozdrawiam.

sylwia

sylwia 12 pazdziernika 2017, 07:44

Piękny.... intymny wiersz;) niestety mężczyźni INACZEJ PODCHODZĄ DO INTYMNODCI'

przysłano: 15 grudnia 2007 (historia)

Inne teksty autora

milanówek
adria

gdańsk
adria

sopot
adria

olsztyn
adria

poznań
adria

wrocław
adria

* * *
adria

więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

* * * (wiersz)

adria

Inne teksty autora

Zgłoś obraźliwą treść