ciche dni (wiersz)

Piszesz kapitalnie.

"powoli podnoszę ciśnienie
i dociskam powietrze do ścian" - ależ podoba mi się to pokazanie narastającej frustracji/agresji
W sumie - świetny. Właśnie tak.

dziękuję

heh... ciekawe to wszystko, jak wyglądają ciche dni od strony faceta. czuć napięcie i forsowanie się na ciszę.

ano ciekawe znów. dla mnie tym razem gęsto może nawet nazbyt i pomyślałabym nad podziałami, bo to i z wizualnego punktu widzenia mogłoby się przydać tekstowi, który zawiera powietrze/przestrzenie i skupienia.nie koniecznie musi być chyba skupiony sam w sobie. kwestia gustu, jak to się robi unik dyplomatyczny:) koniec bardzo.

super... jestem pod wrażeniem. pozdr

dziękuję

a tak wygląda najnowsza wersja (choć też już ma z rok:))

francuski paradoks

twój święty i spokój
wyprowadzają mnie z równowagi
tłukę w myślach szkło

w takich warunkach maszyny wariują
koła powoli tłoczą powietrze w ścianach
zaciskając zęby na każdym słowie
wydłużam tylko pamięć i ograniczam zdolności
do błędów

w efekcie
mogłabyś odczuć stratę
może nawet byłoby to wskazane
w chwilach krótkich jak rzut oka
zyskuję pewność
pękłabyś jak żarówka