Zrób krok (wiersz)

zrób krok w moją stronę
zdejmę szpilki żeby przybliżyć odległość
zrzucę kwiecistą tunikę z obawy
że zacznie krępować ruchy
swoim ograniczeniem

rozpuść włosy, przecież  lubisz
jak poruszają się razem z nami
a potem zanurz dłonie
w miękkości towarzyszących myśli

namiętnością ust zamknij moje oczy
żeby nie widziały ostatniego pożegnania
pozwól sobie na odrzucenie w kąt codzienności
niech tam bezgłośnie krzyczy z żalu
 
a my bezczelnie zostaniemy
pomiędzy niebem i ziemią
tam przecież nikt nie zna naszego adresu
tylko zrób ten krok…