człowieczeństwo (wiersz)
figazmakiem
" bo wszystko tu niszczeje, gnije i nie masz tu nic trwałego
poza tęsknotą za trwałością..."
uśpieni jak wiosenne muchy
zmartwychwstaliśmy na rzecz tłustych kwiatów
śmierdzących kwiatów
potrafimy wylewać łzy
za postarzałe dłonie suche jak grzech
i jeszcze
obiecywano nam wiele
zanim nauczyliśmy się mówić
znieśli wolność słowa
co zostało poza świadomością śmierci
własnym organizmem
poza wiecznością
dobry
8 głosów
2 osoby ma ten tekst w ulubionych
przysłano:
6 lutego 2010
(historia)
przysłał
Figa –
6 lutego 2010, 20:38
autoryzował
Dominika Ciechanowicz –
9 lutego 2010, 21:25
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
znieśli wolność słowa
bdb.pozdr.
reszta do przepracowania, przewartościowania i nie pasuje mi tutaj,
ale wszyscy próbujemy
wydaje się poprawić tą zwykłość.
chociaż gdyby usunąć postarzałe dłonie, byłoby ciekawiej?