Cycerońska retrospekcja duszy (wiersz)

chwalono mnie imieniem bożym

w niewinności

przyjmowałam serdecznie listy mowy myśli

kupowałam limes sprzedawałam ludzi

kobiety ponoć władzy nie mają

więc by mieć swoje zdanie

zostałam mężczyzną zabawnym i wrogim

niby skąd tyle wdzięku filozofa we mnie

sam Cezar lubił ze mną ucztować

nawet gdy go zdradziłem

śmiał się z moich nieudanych włosów

kobiecych dłoni

był jedynym kochankiem w którego cenie

ujawniłem swoją kobiecość

więc spisali mnie na proskrypcji

za miłość Antoniusza