wibracja wieczna inspiracja (wiersz)

dopada cię strach 
przenika materię

niepewność dnia
z lękiem w duszy 
wypowiadasz błagalne słowa

nie wyraźny śpiew ptaka w uchu zanika
nie cieszy nic nawet skoszona łąka
zapach cudowny zapach siana

na stopach rosa

powietrze w przestrzeni drga
słońce świeci bez zmian
nie ma chwili na namiętne pocałunki

ze spuszczoną głową nadchodzę
 droga prowadzi w niewiadomą

 myśli w głowie

nie zrealizowane plany 

oni nie kochają nas

kochaj ich za nic

życie darem 
życie mam się należy
byliśmy jesteśmy będziemy
unikajmy złej karmy

czakra serca czysta harmonia 
wibrują dźwięki 
ona mnie nienawidzi 
kocham  to spojrzenia jastrzębia

na dachu świata wyśpiewać
zbliżyć się do Najwyższego
nie zawsze słucha 

żyj w miłości 
w noc i za dnia

nic nie może się stać

złe myśli odchodzą 
nienawidzą zazdroszczą nam

wibracje
 echo lasem przeciąga strunę 

na fali świat się nie zawali 

źli ludzie manipulują nami
 nie poddam się złej karmie 

myślę i jestem wśród was 
zawsze z wami