kobieta (wiersz)

na horyzoncie nie widać lądu
oczy niebieskie 

głębokie  oceany

zakochane w kobiecie
niezbadanej

tajemniczo tutaj

pochłania uczucia pogrywa niczym wszystkie morza 
łagodne plaże spacer piasek głaszcze stopy

kobieta
spokojna jak cisza przed burzą
przy niej niejasno niespokojnie 
w głowie myśli jak sztorm
fale niepokoje

gra uczuć od wschodu po wieczorne cykady

gdy ją zdobędziesz
czuj się bohaterem
walcz o względy każdego dnia

teraz płyń pod powierzchnią

dno

na górze głębia kosmosu
nie ogarniesz wszystkiego nie zrozumiesz 
zanim nie poczujesz na skórze

dreszczy dotyku swojej gwiazdy