Ty i wodę byś podpalił (wiersz)

spadł z Nieba jak w przepowiedni
przed nim wcześniej był tylko ogień
trawił grzech z Ziemi  głębin

po raz pierwszy ujrzałem płonąca wodę
mówiono 
Ty i wodę byś podpalił 
a jednak dało się płonie 

w sercu ogień namiętnych nocy
rozstań i udanych powrotów

porównuję to z chorobą dwubiegunową 
ścierają się emocje skrajne i depresyjne stacje
bez pociągu w przeciwnym kierunkiem jazdy

Chrystus namówił mnie na wino z Kanny 
Jezu wolę piwo

 po winie nóg nie czuję

skończył się dzień i noc

pozostała Nowa Ziemia

 trawa 
człowiek ładniejszy lepszy 
miło serce rośnie

ciepło znośnie

Aniołowie z gitarami

na Niebie koncert

lubię muzykę 
Wielki Jesteś Panie Boże