chory na wszystko (wiersz)

cisza gra wokół 
w głowie spokój 
myśli falują swobodnie
na brzegu wytrwale 
w piaskach zanurzona 
niegdyś choroba 

woda zmącona 

zamykam oczy 
wyciskam łzy spod powiek 
nie raz nie dwa może trzy 
niespokojnie było między nami 
ciężka walka z pustymi dłońmi

każdy dzień każda noc już się nie boję
dzięki Bogu miałem swój początek i koniec
teraz nie mi sądzić 
dziękuję za żony wytrwałość
 

cierpliwe oczekiwanie

upadłem lecz wstałem
bać się nie przestanę