mam na imię tułaczka (wiersz)

tułam się w ich świecie
ślizgam się ulicami zatłoczonych miast

zasypiam z odrobiną szczęścia między zębami 
przytulam twarz do ciepłych kartonów

idę przed siebie ze spuszczoną głową

jak świnia nie widzę nieba 
lustruję też w kierunku gwiazd 

podkarmiam gołębie resztkami westchnień

ulice niebezpieczne oschłe 
przykre bez uczuć

latarnie uśmiechem  w oczy
samochody mówią do mnie

strugam miny grymasem czasem 

idę zmarznięty ulicą złotą  
układa się bruk z kilku wspomnień

 brukowany do lasu wjazd

szlaban  znak byś wiedział 

że jest zielony