poranek latem (wiersz)

za oknem słońce dźwiga się 
wpatrzone nieśmiało do lustra

ciepło

 
złote promienie
wbijają się z lekkością we włosy
czeszą warkocze dziewczęce
układają na piersiach

ramiona szczupłe 
opadają wzdłuż przedramion 
dłonie delikatne jak płatki róż 

w ogrodzie
pachną konwalie 
dzwonki delikatne bielą
cieniste miejsca ogrodu
liście lancetowate 
zielony kolor
mój ulubiony chłodny