dwa światy (wiersz)

zapamiętany głęboko w pamięci
dotyk ciepał zgrabnych dłoni
smak ust ukryty w kubkach smakowych

w cztery ściany pokoju 
zamykam wspomnienia

odległe  dwa kontynenty

zapach włosów porwał wiatr w otwarte okno 
`
dziadka dom oazą spotkań 
zawalił się jak światy dwa

nie rozpoznasz mnie 
śniąc nocą łamiesz przyrzeczenia

niezmienny czas pędzi do przodu 
wskazówki obolałe w ruchu obrotowym
nie cofam wspomnień

one we mnie się gnieżdżą 
idę aleją słowa zamarły w ustach