"Może nim jestem, a może nie" (wiersz)

Tysiąc myśli uderza mnie strzałami w potylicę

powodując kaca od ciągłego pisania w pionie

/przecież wszyscy jesteśmy pionowi, nieprawdaż?/

ośmieliłem się dziś poznać siebie w poziomie
moje czarownice ułożą ciało - odpocznę i usnę
jak Królewna Śnieżka będąca w takiej formie
nie oczekuję pocałunków ust wręcz przeciwnie

Oddając Wam swe myśli w wymieszane żwiry
płynące w inercji pod prąd w Kolorado rzece
dostąpię zaszczytu na pohybel Matce Naturze
zasiadania wśród kamieni z nimi moje szmiry
.
.

/Niestety - w końcu/

przywołały poszukiwacza w spokojnym nurcie 
zanurzał i przesiewał częstokroć masy myśli
sitem i częstym płukaniem wód rzeki na dnie
odnalazł mnie - w końcu Nasz molibden świeci

Teraz ukażę się Tobie przezroczystym warkoczem
nad poziomem rzeki i magiczne słowa wypowiem:

"Wiol pömnuria ilian, wiol ono - O nuanen dautr abr deloi
Letta orya thorna! nen ono weohnataí medh solus un thringa 
un fortha onr fëon var - Wiol allr sjon"

Tłumaczenie "..."

"Dla mego szczęścia, Dla Ciebie - o piękna córo ziemi
Zatrzymaj te strzały! jak to byś czyniła w słońcu i w deszczu
wydaj z siebie wiosenny kwiat - by wszyscy go ujrzeli."

https://www.youtube.com/watch?v=W5BxhtyngS4&list=OLAK5uy_lafvc8-PHD9LkTmLwj306BitJcgGtT9ZA&index=3