Zjazd po burzowym froncie (wiersz)

;-) świetny, nareszcie jakiś ogień, ogień słów i tyle się dzieje, niesamowite ;-)

Cholera, nie mogę sobie poradzić z wklejaniem utworów. Po kilku próbach nieudanych okazuje się, że coś jednak wkleiłem w dodatku dublując.

dasz radę, mogę ci pomóc ale pomyśl sam, ja też się męczyłam;-) syn mi pomógł jak coś

Bardzo Tobie dziękuję, Marzenko. Byłem tu już kiedyś.
Dostałem maila od administracji, żeby wrócić.
To znaczy mail obiecywał, że to nowa odsłona Wywroty.
Byłem tu ale miałem scysję z samcem alfa, nadpoetą, niejakim Mithrilem.
To podczas tej scysji zmieniłem nick na ten śmieszny właśnie czyli kalafiór.
Moim prawdziwym i właściwym nickiem jest Alchemik.
Jeżeli tu pozostanę to zmienię, choć najważniejsze są utwory a nie to czym się sygnujemy. Mam nadzieję, że Krasnolud przestanie być zazdrosny o moje pisanie i odczepi się, albo nawet zostanie moim przyjacielem.
Nic nie poradzę, że też potrafi pisać.

Jurek

od miesiąca szukam wiersza z odpowiedzią
nawet sama piszę
na to proste pytanie o moim bycie w niebycie

skupiając się na pisaniu, zmniejszam nabycie
ale mam większy popyt na życie

reasumując, wszyscy, tak czy siak, kończymy w czarnej...
co mnie wcale nie zraża, bo po co mi byt, bez popytu

logicznie popyt zwiększa podaż i ochotę na zbytek
jednak zbytek niebytu, nie ułatwia pobytu

Szekspir, też miał ten problem -'być, albo nie być"
wybieram bycie w niebycie, lepsze to niż w odbycie
odczułam już nie raz niewielką różnicę
w odległości bytu, od odbytu

ubaw niesamowity i mnóstwo prawdy
a byłam skłonna uwierzyć, że jestem stworzona dla czystej drwiny
można się pomylić ;-))

to mój tekst na powitanie, nie przejmuj się tak bardzo
może jednak jesteśmy stworzeni dla drwiny, chyba że masz lepszy pomysł na życie
na wiersze ;-) piszesz świetnie