nie bój się (wiersz)
Grzesiek z nick-ąd
prawdziwej przyjaciółce Latte
nie bój się bić jak dzwony
z rozwiązłym entuzjazmem
urządzaj życiu jazdę
głosem rozanielonym
krzyczenie jak muzyka
gdy niesie w sobie wiarę
do zwojów im przenika
za grzechy więc za karę
nie bój się śpiewu ciszy
wszak umiesz milczeć pięknie
kto głupi przy niej zwiędnie
kto mądry ją usłyszy
cisza jest śpiewem duszy
gdy prawda w niej ukryta
do głębi ich poruszy
w podziwie więc w zachwytach
nie bój się pisać wierszy
wszak życia są oddechem
popłyną do nich echem
od serca więc najszczersze
poezja jest jak rzeka
gdy miesza się z nadzieją
uniesie w dal człowieka
a głupcy oniemieją
dobry
9 głosów
przysłano:
5 lutego 2008
(historia)
przysłał
Grzesiek z nick-ąd –
5 lutego 2008, 07:11
przysłał
Grzesiek z nick-ąd –
5 lutego 2008, 07:11
autoryzował
Marcin Sierszyński –
5 lutego 2008, 21:23
autoryzował
Marcin Sierszyński –
5 lutego 2008, 21:23
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
Pozdrawiam
Zachwycił mnie i dodaję go sobie do ulubionych, chociaż to dedykacja dla kogoś szczególnego.. to i ja wrócę jeszcze do niego nie raz bo widzę w nim przesłanie dla siebie... :))
myśl masz. pracuj nad nią. wnieś coś....
to dziecinada świadcząca o tobie jak najgorzej..
tak mi przykro:((*(
wszak życia są oddechem"