Jak gdyby się nigdy nic nie zdarzyło (wiersz)

no mnie średnio...

ortograf , jeśli szybko nie poprawisz, wywalimy Twój wiersz, bez względu na treść

Ma pani rację. To okropne! Tak się pomylić. Bardzo proszę o wybaczenie,
pokornie proszę o nie niszczenie tego mimo wszystko marnego testu, będę bardzo pani wdzięczny. A gdzie ten błąd?

Nie wywalajcie!!!! Błagam! Nie wywalajcie.......

nie wskażę Ci błędu , taka za mnie złośliwa baba :)

do mnie najbardziej trafiające zdania to ten o postarzeniu niezauważonym i o tym, że nikogo nie obchodzi co peel słucha- pewnie też nie tylko to- samotność wypływa z tego tekstu jak dla mnie- otwiera okno ale czy za tym oknem coś jest? czy tylko świeże powietrze? a może peel dusi się i dlatego chce to okno otworzyć- dusi go wszystko sytuacja w domu - ludzie i słucha samotnie muzyki i samotnie je i właściwie ma tylko psa za przyjaciela choć temu psu jak i peelowi jest już wszystko jedno.

A jednak wskaż mi, proszę. Z całego serca, bo nie wiedzę tu żadnego błędu!
A chciałbym przespać spokojnie noc. Proszę, dlaczego zaraz masz być "taką złośliwą babą" , dla mnie to nie do pojęcia.:)))))))))

joan, bardzo pięknie to ujęłaś. Tak. Dziękuję! :)))))))))))

:) błąd poprawiony, nie wiem czy świadomie ,czy też sam się poprawił przy przestawianiu szyku słów, mimo to , nie wyczytałam w Twoim tekście nic ciekawego, pytanie retoryczne na końcu zupełnie nastawiło mnie do bycia na nie.

A i błąd w komentarzu, ( czy istnieje takie polskie słowo "poprawieony"?), ale nic, dzięki za pochylenie się nad tym tekstem, w którym nie ma nic. I że nic nie można wyczytać, o ja biedny skryba!
Kłaniam się.

A ja uparcie będę stał na straży 'tak'. : )

A ze mnie taki "swój chop", a nawet próbuję zrozumieć, że kobieta może być wredna ( hormony, itp. wyczytałem na necie, się podszkoliłem, za co jestem pani ew bardzo wdzięczny, bo to mi pomoże w życiu!), dlatego radosny przesyłam pani ukłony.

kłaniam się również, nadzieję mając, że kolejny wiersz mnie poruszy

"nie zauważę jak się postarzałaś" - czy tu nie brak przecinka;)?
Wiersz: oczywiście, że tak!

I we mnie trafił. Choćby sam początek, jest dokładnie taki, jak jest. Tak właśnie, polubiłam styl, ze wszelkim żalem i wnikliwą obserwacją, co się kryje pod tyloma, pozornie nieważnymi, okolicznościami. Dwiema łapkami za jestem.

bez dwch zdań, lakoniczne, pełenn mądrości , humanistyczny wiersz, życie w pigułce. doskonale ukazana proaa, świetna obserwacja . świetny przekaz.