bo już nie ja żyję (wiersz)

* w gramie

dzięki :)

stawiając zielony, czekam na niebieską:)) i pewnie się doczekam:)

ojoj.... ja bardzo proszę nie dawać mi takich komentarzy

ok, się robi, już nie będę:)Wiersz bdb, jak zwykle zresztą:)

Końcówka fantastyczna, Kubo!


Cztery ostatnie linijki świetne. Ostatnie mnie powala.

Ale: "którą zakrywałaś skrzydłem" - to jest bardzo ryzykowne, za mocno odsłania emocje i za słabo się broni językowo, naiwne przestylizowanie lirycznego adresata wisi w powietrzu...
No i powtórzenie "najbliższej" jest zupełnie niepotrzebne.

W moim odczuciu wiersz jest do oczyszczenia. Zapowiada się jednak świetnie. Powodzenia. P

Tak, zabrałem jedną "najbliższą". Faktycznie korzystniej to wygląda.

przestań już...

... już myślałem, że potrafię

:))

mocny obraz o człowieku z ubocza, który został zastąpiony, wydrapany przez następcę i ta stała zazdrość, mimo rozstania. mocny tekst.

Ta końcówka tkwi we mnie mocno. Opróćz całego dramatyzmu i złości, które wypełniaja wiersz, tutaj rozgrywa się subtelne i precyzyjnie wyrażone w języku połączenie liryczności i egzystencjalności. Jest dobry wiersz, Kubo. Choć nadal nie przekonuje mnie w nim to skrzydło...

Sam używałem słowa "skrzydło" czy "skrzydła", a jednak tutaj czuję zbytnie odsłonięcie. W wierszach lirycznych zawsze takie atrybuty emocjonalnej "naiwności" będą ryzykowne, ale jest w tym też element prawdy, poddania się, uwolnienia emocji. Może tak jest lepiej...

... może nieco sugerowanej przez Ciebie naiwności niweluje to, że skrzydła są już wydrapane, nie ma ich...