Wysłysz to (wiersz)
Rita
z ziemi po której twardo
zmieniamy przyszłość
a ona wznieca echo przeciągle
słuchaj
brak tlenu
powinien unicestwić pamięć
z korzeniami
wbrew pozorom sieje i odradza
jak okiem sięgnąć
wiatr ściele się do snu
nie ma nut by grać
przysłano:
6 maja 2012
(historia)
przysłał
Rita –
6 maja 2012, 10:46
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
Jacku, mnie się to płynne wydaje, ale pewnie dlatego, że moje:)
Dziękuję Ci za komentarz :)
Pozdrawiam.