Przed Wielkanocą (opowiadanie)

Opowiadanie o temperaturze letniej – czytelnik nie przejmuje się za bardzo ani zniknięciem małej bohaterki, ani jej poszukiwaniami. Zakończenie lekko zaskakujące.

Lektury całości nie ułatwiają niepotrzebne spacje i kropki, nieuzasadnione zmiany czasu przeszłego na czas teraźniejszy oraz niezgrabności stylistyczne (typu „Pytanie wisiało w powietrzu niczym burza” czy „czas płynął bezceremonialnie i bez sukcesu”). Rozumiem, że te ostatnie wynikają z próby zabawy językiem, wyzyskania innego znaczenia słów, metaforycznego ich użycia, co jak najbardziej zasługuje na aprobatę  Niemniej przy takich rozwiązaniach konieczna jest dobra znajomość definicji słów, bo inaczej zamiast nowatorskich zestawień, pojawią się kiksy.

Do poprawienia:

• akapity albo powinny być bez wcięcia, oddzielone enterem, albo pisane ciągiem, z wcięciami;
• „Wybiegła z drewnianego domu z pierwszym promykiem wiosennego słońca” – sugeruję przeformułować, bo zdanie można zrozumieć również. w ten sposób, że dziewczynka wybiegła z domu, fizycznie mając przy sobie promień słońca;
• „Fartuszek kuchenny mamy furkotał między krótkimi nóżkami. Zdecydowanie za duży, raz po raz potykała się łapiąc niezdarnie równowagę” – dla mnie nielogiczne – jeśli coś jest za duże, to raczej ciągnie się po ziemi, a nie „majta” między nogami;
• „raz po raz potykała się łapiąc niezdarnie równowagę. Szeptała pod nosem sobie tylko zrozumiałe słowa chichocząc” – przecinki po „potykała się” i „słowa”;
• „Szczęśliwa buzia zadziornie wystawionym językiem miała” – „buzia z zadziornie”. Po „językiem” przecinek;
• „W tę stronę się skierowała mała rozrabiaczka i znikła.” – usunęłabym to zdanie, bo powtarza informację z poprzedniego zdania. Przed „znikła” o jedną spację za dużo;
• „okrzyki dorosłych.” – po „dorosłych” dwukropek, a nie kropka”;
• „-Gdzie się” – przed „gdzie” spacja;
• „Słońce kierując się ku zenitowi oślepiało” – przenik po „słońce” i „zenitowi”. Po „zenitowi” jedna spacja do usunięcia”;
• „chce pić , może…! ?” – niepotrzebne spacje przed przecinkiem i znakiem zapytania;
• „zmartwioną matkę z charakterystycznym” – po „matkę” przecinek;
• „skrupulatnie notował odpowiedzi, sugestie, widzimisie” – sugeruję „widzimisie” (powinno być „ę” na końcu) usunąć, nie pasuje do kontekstu (oznacza zachciankę, kaprys, a nie przypuszczenie czy hipotezę);
• „czas płynął bezceremonialnie i bez sukcesu” – sugerowałabym zamiast „bezceremonialnie” „bezczelnie”, ponieważ „bezceremonialny” odnosi się przede wszystkim do nieprzestrzegania norm społecznych”;
• „ciekawskie dziecko,….” – bez przecinka i bez czwartej kropki;
• „przecisnęła się między” – „przecisnęła” dużą literą;
• „- A mówiłam Ci byś nareperował, masz te swoje „jutro” , które” – zaimek „ci” małą literą (duże litery stosuje się tylko w listach i ewentualnie mailach), po nim przecinek;
• „zdenerwowana kobieta, grożąc palcem, ze łzami w oczach łaja męża” – powinien zostać zmieniony szyk wyrazów (w tekście narratora odnoszącym się bezpośrednio do czyjejś wypowiedzi, zawsze najpierw powinno być orzeczenie, a nie podmiot) i zastosowany czas przeszły (tak jak jest we wcześniejszych akapitach), np. „łajała męża, ze łzami w oczach i grożąc palcem, zdenerwowana kobieta”;
• „skierował się” – „skierowała się”;
• „dzięki temu, przypadkiem, pies pójdzie na długi spacer’ – „dzięki czemu, przypadkiem, pies poszedł na długi spacer”;
• „Ktoś w tej gromadzie złych i sfrustrowanych jest szczęśliwy. Łajka macha ogonem, ciągnie w stronę drzew jakby rozumiała podniecenie” – „był szczęśliwy. Łajka machała ogonem, ciągnąc w stronę drzewa, jakby rozumiała”;
• „którzy dla dodania sobie autorytetu naciągając czapki głębiej utworzyli szpaler i rozkazującym” – „którzy, dla dodania sobie autorytetu, naciągając czapki głębiej, utworzyli”;
• „tonem pełnym troski i ciekawości” – zamiast „ciekawości” sugerowałabym „niepokoju” – kiedy komuś zginie dziecko, przepełnia go lęk i zdenerwowanie, a nie zainteresowanie tym, co dookoła;
• „przekrzykiwały się siedząc” – po „się” przecinek”;
• „-„Wszystko będzie dobrze” wisiało w powietrzu i bez przekonania chodziło z ust do ust” – bez myślnika na początku. Po „i” dodatkowa spacja do usunięcia. Zamiast „chodziło” sugeruję „przenosiło się”;
• „Bezradnie drepcząc w kółko” – po „bezradnie” dodatkowa spacja do usunięcia;
• „będą szukać…., że na wschód …, na południe… i że na pewno, … poszli” – bez przecinków po wielokropkach i przed nimi, które, notabene, powinny mieć trzy, a nie cztery kropki. „Poszli” dużą literą, bo to już odrębna jednostka myślowa;
• „sznurkiem jedno po drugim” – „sznurkiem, jeden po drugim”;
• „Usiedli wokół stołu zanurzeni w myślach, popijali cienką herbatę i kolacja niespiesznie zaczęła znikać” – zamiast zanurzenie sugerowałabym „zatopieni”. Proponowałabym również „i niespiesznie zaczęli jeść kolację”, bo gwałtowna zmiana podmiotu z domyślnego „oni” na „kolacja” zaburza płynność czytania;
• „od resztek na talerzu” – „na talerzach” – liczba pojedyncza sugeruje, że cała rodzina jadła z jednego talerza;
• „zguba stała w progu trzymając” – po „zguba” niepotrzebna spacja do usunięcia, „po „progu” powinien być przecinek;
• „- Mamo, tato….” – czwarta kropka z wielokropka do usunięcia;
• „żeby zniosły ich duzo…” – po „zniosły” jedna spacja do usunięcia. Niejasne, czy „z” w „dużo” to literówka czy sugestia, że dziewczynka sepleni. Do poprawienia.

Paulina, jesteś aniołem, do tej pory pisałam tylko krótkie formy, to moje pierwsze dłuższe opowiadanie, a zamierzam pisać ich więcej, bo się plączą po mojej głowie.
Bardzo, bardzo Ci dziękuję. Mam nadzieję, że zajrzysz do następnych, choć nie będą miały pewnie dużo bardziej emocjonującego charakteru. Może jednak nie będą, aż tak długie by Cię zanudzić. Jeszcze raz serdecznie Ci dziękuję i liczę na raz następny pomimo wszystko.
Pozdrawiam Eliza

Cieszę się, że moje uwagi okazały się przydatne:) Do następnych Twoich opowiadań zajrzę na pewno, po to tu jestem :)

Pisz dalej, im więcej tekstów napisanych, tym większa wprawa w operowaniu słowem i umiejętność ubieranie w nie tego, co plącze się po głowie.

PS Tekst niekoniecznie musi być emocjonujący, by przykuć uwagę czytelnika.