tam zapatrzony (wiersz)

dwa miasta odległe

nie wystarczy stuły

żeby znów połączyć

usta dłonie dusze

opowiadam poduszce o tobie

a rano pierwszej ujrzanej chmurze

bo wiem że sunie na wschód

gdzie gryziesz owdowiałe palce

a może nie cierpisz tak jak myślę

i wreszcie żyjesz całą sobą

nie dowiem się bo chmura już nie wróci

porwawszy obraz twój za morze

zanim wyschnie nasza przysięga

co się stanie