Literatura

Życzenie ostatnie (wiersz)

Mariusz

Pokój.

 

Światło wpada olbrzymim oknem

oświetla twarze

wszystkich

na szafce obok łóżka

stoi

kubek

a rosół z kury z kluskami

w środku

łóżko zwykłe

pościelą białą

usłane

a na nim

przykryty prześcieradłem

 

Matka.

 

Trzyma za rękę

leżącego

zdaje się

będzie to robiła

zawsze

dla niej

ciepły

 

On.

Wiedział

powiedzieć można był

przygotowany

miał

prośbę

błahą niby

zjeść rosół

z kluskami

po raz

ostatni.

 

 


niczego sobie+ 3 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Kasia     Czyżewska
Kasia Czyżewska 20 września 2009, 08:47
szaleństwo przerzutni. niektóra działają bardzo - oświetla twarze /wszystkich/ na szafce obok łóżka - robi się skojarzenie z galerią zdjęć - i śmierć która tu jest jest na raz wobec żywych i nieobecnych. łóżko robi się w "środku" kubka - bardzo wąski świat + bieda. kubek raczej takie narzędzie niebogatych. nie wiem, czy w części o Matce i na końcu przerzutni nie jest aż nazbyt wiele. i bardzo, bardzo duże z mojej strony ale... bez tego dopowiedzenia ostatni raz na końcu. sytuacja się rozszerzy - ostatnie mas z w tytule. bardzo mnie się podobają te didaskalia -Pokój, Matka.
ula 21 września 2009, 09:18
wartościowe nowatorstwo
przysłano: 19 września 2009 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca