ugrzeszniony (wiersz)
Grzesiek z nick-ąd
smutek od zimna cienko piszczy uśmiech się wydał za niedolę jak krokus pośród brudnych liści wszyscy się świecą ja... chromolę wiosna wystawia kwit za miłość pełną uniesień i ogłupień to co się ludziom nie spełniło mają na twarzach ja... na rufie z wiarą że wiarę można wyśnić przez dni co kiedyś będą lepsze na chwałę zaniechanych myśli wszyscy się słodzą a ja... jestem życie z wyboru ma się dobrze a grzechy kwitną jak kąkole gdy czas się już o koniec oprze wszyscy coś wolą ja... nie wolę
niczego sobie+
5 głosów
przysłano:
10 kwietnia 2010
(historia)
przysłał
Grzesiek z nick-ąd –
10 kwietnia 2010, 13:50
autoryzował
Dominika Ciechanowicz –
13 kwietnia 2010, 18:36
autoryzował
Dominika Ciechanowicz –
13 kwietnia 2010, 18:36
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
uśmiech się wydał za niedolę
jak krokus pośród brudnych liści
wszyscy się świecą ja... chromolę
wiosna wystawia kwit za miłość
pełną uniesień i ogłupień
to co się ludziom nie spełniło
mają na twarzach ja... na rufie
z wiarą że wiarę można wyśnić
przez dni co kiedyś będą lepsze
na chwałę zaniechanych myśli
wszyscy się słodzą a ja... jestem
życie z wyboru ma się dobrze
a grzechy kwitną jak kąkole
gdy czas się już o koniec oprze
wszyscy coś wolą ja... nie wolę
i znowu ten sam problem:((
:-)