(i) rodzimy się codziennie (wiersz)

czysty geniusz. jak Ty to robisz że masz taką wenę 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu?

Miło, że tu zajrzałaś :)

Bardzo Ci dziękuję Straw :)

wiesz co Rito Twoja Rityka- twój sposób mówienia mnie zachwyca, momentami. Może to nie geniusz, a po prostu zaskoczenie prostotą wyrazu, a może w danej stosownej chwili nagle odkrywamy genialność przekazu, prostego przekazu, bynajmniej niejednowarstwowego. Chyba Twoja pogodność, wypływająca z wiekszości wierszy może sugerować, że Rityka to taka apteka, uleczalnia poetycka. Gdzie masz zestaw wierszy po prostu głęboko ludzkich, empatycznych i empatyzyjących. Nienachalnie lekko cicho i ... dobitnie czasem, ale szeptem. Kiedyś pewna starsza pani, dawno temu rzekła mi "wiersze powinny szeptem szemrać". Cóż, ja lubię warczeć, szaleć, ale lubię gdy ktoś wycisza. Wtedy lżej;-)

Jaki tam geniusz Straw, Arku...:))
Nie podejrzewam siebie , czy kiedykolwiek stanę choćby u jego progu, a co dopiero...:-)

Piszę , bo to lubię, bo mnie coś do zanotowania myśli gna, sprawiam sobie radość.

Traciłam nie raz, nie dwa wiarę, że te zapiski mogą mieć sens, że mogą się komuś spodobać - opinie bywały, są rożne. Ale dopóki nie usłyszę - jesteś beznadziejna ,i dopóki choćby jedna osoba wpisze mi w komentarzu tak, jak Wy, będę się uśmiechać i wstawiać wytwory własnej wyobraźni :-).

Pisanie jest moją chroniczną chorobą i nie chcę się z tego wyleczyć!

I pomimo Arku,.że nazwałeś mnie apteką( jak cudnie!), nie skorzystam z żadnych lekarstw poprawiających mój stan!! Chcę być tak chora do końca swoich dni:)

Wzruszyły mnie Wasze komentarze . Bardzo za nie dziękuję - Ckaudio i Arkadiuszu:))

Serdeczności.

No pięknie "Rityko apteko" | gratulki !

Waris - zaglądaj do "apteki":)), będzie mi "zdrowiej":)

Dziękuję Ci.

Nino - miło, że czytałaś:)
Dziękuję.

ano. Nawet wersyfikacyjnie popróbowałaś. A propos takich zabiegów polecam Ci późnego Herberta. Jasno, klarownie, ale bez szału. Zdecydowanie najlepsze zakończenie z tą gradacją, którą podjęłaś. Na drugim miejscu parenteza, potem uznaję, że początek nie istnieje. Niemniej, za "finezję" konstrukcyjną leć na pierwszą.

starzy na nowo
nadwrażliwi na dotyk
w słowach
nie_odporni boleśnie

(w cielesnym ogrodzie nagie dziecko
zasłania twarz przed zmarszczkami)

ratuj
my
się
od zaśnięcia

dyskretnie przemilczam pesel

Tak bym to widział. Ukłony :)

Marku, witam w moich skromnych progach:)
Tak, - na nowo- będzie lepiej, dziękuję.

Hmm...poczekaj, niech pomyślę nad drugą propozycją..
Masz rację!I tej posłucham:))

A co z peselem? Czyim, że zapytam? A może uważasz , że tak ma wyglądać zakończenie wiersza??

Wewnętrzne dziecko jest "bezpeselowe":))

Pozdrawiam.

Jacku - bardzo dziękuję za komentarz:)

Powiew świeżości, a jednak wciąż rozpoznawalne pióro.

Oli - :)

Bardzo dobry wiersz.

dziękuję Mikołaju:))

schował sie przede mną ten wiersz.. czy tez ja przed wierszem, nie wiem, faktem jest Rito , że przekaz jest wyśmienity ;))

:) - Dziękuję Marto.