Ubywanie (wiersz)
Potisz
w nieznanym czasie
dotyka mnie obcy mężczyzna
zwracam twarz ku cierpieniu
dopóki w oknie nie poznam
bliskich którzy odchodzą
odrywając od świata
miła pani chce bym pamiętała
przyjazny dom
gdzie ktoś przywłaszczył twoje rzeczy
zabierz trwogę
gdy przestanę cię oglądać
cudzołożąc z innym życiem
dotyka mnie obcy mężczyzna
zwracam twarz ku cierpieniu
dopóki w oknie nie poznam
bliskich którzy odchodzą
odrywając od świata
miła pani chce bym pamiętała
przyjazny dom
gdzie ktoś przywłaszczył twoje rzeczy
zabierz trwogę
gdy przestanę cię oglądać
cudzołożąc z innym życiem
fatalny
1 głos
przysłano:
21 marca 2014
(historia)
przysłał
Potisz –
21 marca 2014, 19:14
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
Też mogę Ci puścić takiego cichacza, pirat."
zapraszam, dołączysz do grona wybranych, którym wydaje się tylko, że interesująco i wyjątkowo piszą panie penis - ot takie tam skojarzenie z awatarem
...............................bez urazy oczywiście
Wpisać ocenę bez komentarza to i ja potrafię. Widzę, że widzisz penisy tam, gdzie ich nie ma;)"
skojarzenie, nie "wizja", a to jest różnica, poza tym:
"Potisz wczoraj, 16:50
Wiersz przeciętny. Nie znajduję tu ani jednego fragmentu, który mógłbym zapamiętać na długo."
jeżeli dla ciebie taki koment jest merytoryczny i konstruktywny, i tyle pokazujący aŁtorowi,
to kolejny, tylko dla ciebie - jeżeli nie zaistnieje coś wyjątkowego - będzie właśnie taki...
Czyli wg Ciebie wiersz przeciętny jest fatalny. Gratuluję oceniania z takiej perspektywy..."
zamiast przypuszczać i domniemywać z łapaniem się każdej, wystającej "intelektualnie" drzazgi - skoro masz parcie - weź się za pisanie (i czytanie ze zrozumieniem komentarzy), a przede wszystkim radzę wziąć się ostro za:
autokorektę/samoocenę/dystans, bo to kuleje
HOWGH
Pozdrawiam i do widzenia.