wypatroszenie (wiersz)
Emilia Czasami
cidade de deus - miasto boga
koniec świata jest w środku kobiety; otwierana raz na dwa
naście miesięcy, wypatroszona ryba dobijająca do portu,
niemowa podawana z rąk do rąk. wyobrażałaś sobie
piersi rozmiarów asteroidy i ich zwłoki po poczęciu;
skończysz jako same kości, nigdy nie obracające się w proch.
bo taka jest wola moja.
dzisiaj modlimy się, aby sumienie przybrało kolor czystej kartki.
posłuchaj: układaj jagniątka w kołyskach. przybędę wraz z porą zbiorów.
cidade de deus ma swój początek w brzuchach zasiano przetrwanie.
wściekłość tworzy nowe hieroglify, drogi, misje. kopcie groby,
zbijajcie solidne trumny, aby inne gniazdo nie dało
nowego początku.
wyśmienity
27 głosów
3 osoby ma ten tekst w ulubionych
przysłano:
11 września 2010
(historia)
przysłał
Emilia Czasami –
11 września 2010, 14:29
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
pieprzyć gwiazdkę, dziękuję za rady, bo kiedy za pierwszym razem oddaję tekst do publikacji, po poprawieniu ma się znacznie lepiej, lżej.
+ czy ktoś mógłby usunąć wcześniejszy, zdublowany tekst? szukam w opcjach i coś wydaje mi się, że nie mam takiej władzy.
koniec świata jest w środku kobiety - to mnie zabiło
cały wiersz płynny, czytelny. dla mnie jest to opis głównych zadań w życiu kobiety dość blisko powiązanych z fizjologią. i bardzo rozpoznawalny warsztat. tylko pogratulować ;)