nuda veritas (wiersz)

nuda veritas *

tak banalnie bez pomysłu,

jestem „deszczem” i po wszystkim

świeża rana plaster miodu

jakaś maść na odciski

tamte słowa i po słowach

wino zmienia się na ołów

szare sprawy skrótów błyszczki

plaster miodu na odciski

więc na pewno gubię zdania

szukam tego co nie było

gubię zdanie i wpół zdania

szukam skrótów w szklance pustej

mam zapalić papierosa

znów wypalić aż do filtra

znowu skończę dymu prozą

zdmuchnę świecę na pół gwizdka

gubię rzeczy bez litości

kazań szukam po staremu

sprawy gubię wśród mądrości

co odpiszę to na odwrót

alegoria życia chała

chyba chwalba vivat bogi

odium parit (i) veritas **

vivat bog vivat bogi

że się stało nuda nuda ***

byś po prostu przeczytała

o czym pisać? powiem jutro

dziś „na deser gorzka kawa”

* nuda veritas (łac.) – naga prawda

** veritas odium parit (łac.) - schlebianie przysparza przyjaciół, prawda – wrogów

*** nuda (łac.) – naga

Andrzej Feret