Kantyczka (wiersz klasyka)

Boże ochroń ludzi biednych

Kiedy człapią umęczeni

Po rozkisłej od łez ziemi

Boże daj nam dzień powszedni



Boże ogrzej swym oddechem

Tych co godzinami stali

I niczego nie dostali

Boże rozśmiesz ich swym śmiecham



Boże spraw niech na śmietnisku

Dźwignie się zdeptany krzaczek

I choć w świecie jest inaczej

Wspomóż ten nadziei listek



Boże wspomóż ludzi biednych

Rzuć jak kładkę promyk-jasność

Byśmy przeszli nad przepaścią

Boże daj nam dzień powszedni



4 XII 1981



                               Adwent, 1986