Tym, co mkną, lecą i płyną (89) (wiersz klasyka)
Emily Dickinson
Tym, co mkną, lecą i płyną -
Ptakom - Trzmielowi - Godzinom -
Elegia na nic, gdy giną.
To, co jest, trwa i zostaje -
Żal - Góry - Wieczności Dale-
Mnie na nic sie nie przydaje.
Świat to się zerwie, to spocznie.
Z Zagadką niebios - cóż pocznę?
Jakże ten Sfinks milczy mrocznie!
przkł. S. Barańczak
przysłano:
5 marca 2010