wyrównanie (wiersz)
Grzesiek z nick-ąd
tam gdzie równiny ponoć tęskne
zrównają wszystkich według wiary
więc kiedy niebo grzmotem pęknie
dla jednych sny innym koszmary
nie tam gdzie złoto z krzyża kapie
gdzie marmur gryzie biedne pięty
babciny grosz pod żebrem drapie
i nawet spokój nie jest święty
nie tam gdzie noszą baldachimy
rączkami dziecka depczą płatki
gdzie purpurowe arlekiny
z uśmiechem nie darmowo gładkim
a ja a ty a oni
w bosych nadziejach zabiegani
spoceniem pana księdza dłoni
w puste obrazy powklejani
wlewamy gorzkie świato-widy
w krople od dawna już nie słone
wierząc że wszystko jest na niby
tam gdzie równiny nieskończone
wyśmienity–
9 głosów
przysłano:
11 czerwca 2008
(historia)
przysłał
Grzesiek z nick-ąd –
11 czerwca 2008, 18:20
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
"w puste obrazy powklejani"
"wlewamy gorzkie świato-widy
w ocean nawet już nie słony
wierząc że wszystko jest na niby
tam gdzie równiny nieskończone" - to bardzo ciekawie napisane jak dla mnie
początek mocno ograny , ale jak zwykle tekst poprowadzony gładko i sprawnie
już nie tak skrótowo na tratatata jak było w poprzednim (msz)
pozdrawiam
jest trochę niedokładny ale jak dla mnie w miejscu tym to zaleta...
Misiu też bym chciał jednym .. tylko rytm ulata:D:D:D:
aa i pytanko do Weny: gdzie mozna znaleźć to ogranie początku.. posłuchałbym chętnie...
znikąd...
(ten rym na końcu akurat najlepiej mi się widzi)- to tak na przyszłość bo nie lubię słodzenia wolę napisać przekornie
no i pozdrawiam szanownego kawalera :D
no to ja poprawiam i nie krzycz.
Poprowadzony po Twojemu, czyli znaczy się, że dobrze, ale w odniesieniu do wersu pierwszego inna treść by mi się marzyła. No cóż, moje marzenia o równinach co na górze trochę inny wymiar mają.
Mimo to bardzo dziękuję że na tych równinach wiersz zbudowałeś
ale zauważ że te równiny to jedyne światełko w całym tym pogmatwanym świecie wiary.. wszystko jest na niby.. więc inne niz tutaj:))
a o twoich równinach też napisze:)