knebel (wiersz)
nancy punkt
trzeszczymy na krzesłach w rytmie na dwa
ruchem wahadłowym wzbijając kurz z podłogi
dawno nikt tutaj nie sprzątał. gruntownie
badam nurt błękitno-sinych rzek dotykając
z czułością mapy pomarszczonych dłoni
rozedrgana snujesz wspomnienia wplatając
w historię z ubiegłego wieku zdanie o chłopcu
gdzie to było. chyba kolonie. bezwładnie leżał
jak tamci na wozie. chyba się jeszcze ruszali
drgawki przedśmiertne. znasz się na tym.
przed wojną wciskałaś kneble rozwrzeszczanym
pierworódkom. silniejsza. teraz cienkie palce
pieszczotliwie we włosy mojej córki zaplatasz
usilnie powstrzymując drżenie. na zdjęciu
wirują drobinki wspomnień. (pra)babciu.
dobry
2 głosy
przysłano:
20 lipca 2008
(historia)
przysłał
Anna Nawrocka –
20 lipca 2008, 23:29
autoryzował
Zły Miś –
23 lipca 2008, 09:03
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
Dalej to jest już tylko pięknie, zadrżałam przy tym wozie ..
ależ news jest całokowicie na miejscu! czym żyją babcie? no czym? newsami zasłyszanymi w tv oraz wspomnieniami. (pra) z powodów oczywistych babcia jest babcią dla wnuczki ale i prababcią dla prawnuczki. jaki mam więc to ująĆ?
przemyślę.