mam zniżki w IKEI (wiersz)

jak wyznań płochych kolumnada

ogrzana słońcem bogobojnym

we frywolitkach pajęczynek

jeszcze mocniej rozbłyszczonym

jest myśl o moich palcach

w twoim boku szukających potwierdzenia

nieśmiało łypię spod bruzd czoła

na niebieską fosę która nas łączy i dzieli

i przełykam biel

ta już tylko scala

rumienię się na myśl o

em dwa a może trzy na które

teraz złotowłosi majstrowie cierpliwie

chuchają i dmuchają

czy pozwolisz mi dobrać firanki