Wiersz poniekąd wyłowiony (wiersz)

O! Znowu ulice miast. Mam to czytać z tamtym? No to tamten przemówił do mnie bardziej, mówiłeś bardziej obrazami niż słowami, tutaj takie tanie granie: przenikliwe oko - zdrada, zmierzwiony las. Tu bym była poniekąd na nie.

Zgadzam się z Estel...tam było lepiej. Ja z kolei uważam, że to w tym tekście w większym stopniu mówi się obrazami. Z tym tylko, że tu są wyrzucane jak z karabinu, czasem znikąd. Poza tym bardzo przeszkadza mi tu narzucające się Tuwimowe echo rodem z "Chrystusa miasta", choć nie jest to echo takich lotów. Nie wiem, zbyt bezsilnie jak dla mnie. To piekielnie trudna tematyka, pamiętaj. Tym razem na "nie".

przynajmniej podejmuje próby:) Pozdro

i to się liczy.

"szczyt fałszywości" - wiem, że lubisz formy krótkie, ale może w tym przypadku to rozpisać? albo dobrać takie słowa, z których fałszywość sama wyniknie? bo szczyt brzydko się kojarzy z dowcipami w stylu: szczyt zręczności itd. oczywiście to nie jedyny powód, dlaczego się tego czepiam. fałszywość fałszywości nierówna. z twojego tekstu nie wiem, czym odznacza się fałszywość przywołanej arystokracji.
gdzieś mi się tutaj taka stereotypowa relacja zrodziła oparta na przeciwstawnych elementach: arystokracja - bieda, miasto - las (natura).

Paul, potrafisz lepiej.