Wróżenie z fusów (wiersz)

Miało być tak pięknie, wróżyli  

z ryżu, znaków zodiaku. Wybrali czerwiec

postawili fundamenty, posadzili

drzewa rosną wolniej niż synowie i córki.

Przybywa ich na placu między posesjami

przy trzepaku budują ściany zwierzeń.

Domy z kart Taroka narażone na wstrząsy

są nietrwałe. Okna zaglądają w pęknięcia.

Portrety spadają ze ścian, ten ślubny

razem ze szczątkami serwisu

zamieciony pod dywan.

Początków nikt już nie pamięta. 

Dzieci boją się, kuchnia stygnie, ciepło ucieka.

Najtrudniej wybierać, klną wzorem dorosłych

na przepowiednie.