Medytacja nad nieskończoną teraźniejszością (wiersz)
Enturiarium Minuk
ironia bytu
stanowczo sunący punkt obecności
punkt kącik warg w dowodzie osobistym
przeszłość zatrzymana w osiągniętych zmianach
teraz!
myśl splątana w duchowo-neuronalny obwód
ekran komputera twoje oczy patrzą na znaki
kropka pod wykrzyknikiem!
ten punkt jest teraz bytem
kosmosem
twoje ja zamarło w bezruchu
wyśmienity
1 głos
przysłano:
24 maja 2014
(historia)
przysłał
Enturiarium Minuk –
24 maja 2014, 17:42
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
"[egzystencjalna] ironia
stanowczo sunący punkt obecności
(...) kącik warg w dowodzie osobistym"
od-bytu, to już się wszelkie fora..............................uginają
jeszcze z tym..................."duchowo-neuronalny".................c óś zrobić
Może nie ma wykluczania się duchowości z neuronami? Dla mnie nie ma.
Po co tą plebejskością rzucać....