krótki wiersz o bogach cudzych przede mną (wiersz)
Grzesiek z nick-ąd
w czasie gdy świt maluje obraz
na wodzie zadyszanej nocą
barwa staje się coraz młodsza
i mniej się horyzonty złocą
dni które są jak wyścig chartów
gdy dysząc piana cieknie z pyska
jak w pieśniach podstarzałych bardów
mignęło szczęście potem wszystko
w czasie gdy noc prostuje kości
wodząc w niezapomniane miejsca
płacze z nadmiaru niewinności
moralna niewydolność serca
wyśmienity
2 głosy
przysłano:
26 listopada 2017
(historia)
przysłał
Grzesiek z nick-ąd –
26 listopada 2017, 19:45
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się